Na heel veel uurtjes in de bus...

Hoi Allemaal,

We zijn weer online (in Saigon) met gelukkig weer normaal internet.
Kunnen we eindelijk onze site weer eens bijwerken en er wat fotootjes bij plakken.

Het is alweer even geleden dat we weer wat hebben getypt en dus even diep denken wat we allemaal nog niet verteld hebben.

Vanuit Hanoi zijn we verder getrokken naar Hue waar we eigenlijk al wel een beetje hoopten op wat beter weer.
Na een dagje zon bij aankomst goot het de dag erna natuurlijk weer. Hadden we net 2 scootertjes gehuurd met mannetjes(gidsjes) die ons rond zouden rijden om alle tombes en pagodes daar te bezoeken!
Gelukkig kwam onze wegwerpponcho erg goed van pas en zaten we dus de hele dag met poncho's in de ijskoude regen achterop de brommer! Wel een erg leuke dag achteraf, de tombes van de oude keizers waren erg mooi maar het klooster waar de monniken net met een dienst bezig waren heeft toch wel het meeste indruk op ons gemaakt.

Hue was een erg schattig plaatsje aan de rivier maar niet erg groot dus zijn we na een dagje of 2 maar weer eens in de bus gestapt om naar Hoi An te gaan.

Op Hoi an waren we op slag verliefd.
Overal schattige lampionnetjes en bloemetjes en schattige huisjes. De Fransen zijn daar inderdaad geweest.
Er was toevallig net een groot festival gaande in Hoi An ter ere van de bevrijding.
Er was veel te zien; zang, dans, kung fu, lichtjes, muziek... heel gezellig!
Lekker een paar daagjes genoten daar en veel winkeltjes gekeken. (Ja, helaas past het allemaal niet meer in onze rugzak.)
Hoi An is bekend om zijn honderden winkeltjes waar je kleding op maat kunt laten maken. Erg verleidelijk maar we hebben ons in kunnen houden.

In Hoi An hebben we een ochtendje My Son bezocht.. We hadden een erg wakker gidsje die 's morgens in de bus al begon met Karaoke.(In Vietnam is echt iedereen gek op karaoke...overal op straat zijn tentjes waar je mee kunt zingen met de muziek, helaas klinkt het bijna nooit echt mooi)
My Son lijkt een beetje op Angkor Wat in Cambodja, maar dan in het klein.
Heel mooi maar ontzettend warm!
De volgende dag dus maar weer eens een scootertje gehuurd en lekker naar het strand. Mmmmmmmmmm........heerlijk!
Wit strand...met palmbomen...en een blauwe zee.....we zulen jullie er verder niet mee lastig vallen.(zie foto.)

In Hoi An hebben we Jacco en Diana al kunnen ontmoeten (ouders van Martijn.)
Heel gezellig om elkaar weer te zien. Lekker bijgekletst en de lekkere droppies en verrassingen uitgepakt. We zien ze deze week weer.

Na Hoi An zijn we verder gegaan naar Mui Ne naar het strand. Wel weer 20 uurtjes met de bus!
Even een dagje lekker bijgekomen van de busreis en maar weer ingestapt om onze reis voort te zetten naar Saigon waar we nu zijn.

In Vietnam is het gebruikelijk dat je overal op straat wordt aangesproken.

Motobike you? ...of je met de scooter wil
Buy me? .........of je iets van ze wil kopen
Xich lo? ....... of je gefietst wil worden.
Hello you! of Hey you! ......dan weet je nog niet wat ze willen verkopen.

Al deze en andere vragen beantwoord je meestal met "No thank you!".
En als we het erg beu zijn zeggen we niks en knikken we nee.

Dusssssssss... we zijn al aardig gewend hier in Vietnam, onze Lonely Planet is al aardig versleten en we zijn weer klaar om een nieuw land te beleven.

Volgende week naar Cambodja!

Heel veel groetjes aan iedereen!!!

Marjorie en Martijn